Renault Scenic 1.2 TCe 130

Szok!

Uczciwie przyznaję: żaden mały silniczek nie zrobił jeszcze na mnie takiego wrażenia. Od razu śpieszę wyjaśnić: kultura pracy i elastyczność to jego szokujące cechy, bo dynamika jest taka, jakiej się można spodziewać po 130-konnym napędzie w aucie o masie własnej 1,6 tony. Za to kompletny brak jakichkolwiek skoków w rozwijaniu mocy i w sumie bardzo przyzwoite spalanie (po 4 dniach dość porządnego katowania – średnio 8,6 l/100 km) przemawiają zdecydowanie za tym autem.

Oczywiście, zdaję sobie sprawę z tego, że co najmniej 50% tego sukcesu to imponująco dopracowana skrzynia biegów, która ma znakomite przełożenia i najmniejszych skłonności do narowów. Ale jednak!

Inna sprawa, że reszta samochodu (pomijając naprawdę niezłe zawieszenie i co najmniej estetyczny wygląd nadwozia) drażni mnie okrutnie po prostu niedoróbami. A czasami wręcz niechlujstwem, jak choćby te klekoczące wniebogłosy sprzączki pasów bezpieczeństwa. A kabina jest dobrze wyciszona, więc słychać, a słychać te sprzączki. I oparcia foteli. I stoliki w oparciach foteli. I półkę pod tylną szybą. I zaczepy na szynach przesuwnych foteli w drugim rzędzie. I trzeszczenie konsoli środkowej.

A w wersji Bose (jak testowana) to auto kosztuje niemal równiutkie 90 tys. zł. Bez dodatków. Więc nie jest to Dacia, od której – jak się dowiedziałem od kilku tutaj Widzów – mam się odp…, bo może i nie jest idealna, ale za to tania. Kiedy próbowałem się bronić, że 60 000 zł za coś, co nie tylko się rozpada, ale po prostu – excusez le mot – śmierdzi w kabinie, to nie jest „tanio”, doszło do zerwania stosunków dyplomatycznych. No więc tu co prawda nic się nie rozpada i nie śmierdzi, ale 90 000… Bez dodatków…

Niemniej przynajmniej dożyłem bardzo pozytywnego zaskoczenia technicznego ze strony francuskiej marki. Marki, której auta kiedyś były słynne z absolutnej technicznej niezabijalności.

Brawa za ten zespół napędowy – i w sumie sporo bardzo poważnych zalet w tym Scenicu.

Scenic cennik i dane