Porsche 911 Carrera 4 GTS

Szczyt szczytów

To nie jest moje ulubione Porsche – tym, jak już od dawna wiecie, bo powtarzam to do znudzenia, jest Boxster. Najnowszy lub poprzedni, nawet lepiej ten poprzedni, bo jednak ma 6 cylindrów, a ja jestem na tyle niedzisiejszy, że to cenię. Ale model 911 Carrera, szczególnie najnowszej generacji, jest übersamochodem. To konstrukcja, która uczy pokory – przynajmniej ludzi potrafiących spojrzeć na siebie, swoje umiejętności, obiektywnie. A ja chyba się do takich zaliczam. Pokory, bo strasznie szybko okazuje się, że samochód zrobi niemal wszystko, co kierowca mu poleci, wybaczając przy tym błędy. I mógłby zrobić o wiele więcej, ale kierowca nie potrafi tego wykorzystać. Od strony technicznej to czysta perfekcja. Absolutnie genialne napędy, imponujące tyleż mocą i siłą, co osiągami i nieprawdopodobnymi reakcjami na gaz. Boskie skrzynie biegów PDK, które wiedzą wcześniej od kierowcy, czego ten zachce na moment i działają z szybkością nieosiągalną dla rywali – no, chyba że mówimy o konstrukcjach czysto wyczynowych, ale te w przeciwieństwie do PDK, są jednorazowe. A PDK wytrzymuje wszystko, co z nią robi silnik i kierowca, i to przez dowolnie długi czas. Oszałamiająco działa zawieszenie, szczególnie w wydaniu PDCC (aktywny układ amortyzatorów i stabilizatorów), niesamowite wrażenia i niewyobrażalną stabilność zapewnia system 4 kół skrętnych. No i te ceramiczne hamulce, które potrafią go zatrzymać na absurdalnie krótkim dystansie, cały czas utrzymując identyczną skuteczność na torze, za każdym razem „biorą” na tej samej wysokości i głębokości pedału. Cudo!

Szkoda tylko, że testowe auto miało już tak mocno zużyte opony. Bo „pływało” na każdym ostrzejszym zakręcie. Chociaż… Można było dzięki temu sprawdzić, jak reaguje na korekty toru jazdy wykonywane przez kierowcę, sprawdzić ową zdolność do wybaczania.

A wersja GTS? Diabelnie szybka – 3,7 do 100 km/h, 8,7 do 200, maksymalnie 310 km/h. Ale jest to zaledwie średnia wersja pod względem osiągów…